กิจกรรม นางฟ้า..ตามหาคนดีของแม่ ช่วงที่ 1 "เรื่องเล่าจากคนดี

ID: 2780

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"
ความดีที่ผมจะเล่านี้ก็คงไม่ได้ดีเหมือนเด็กคนอื่นๆ หรือไม่ได้มากมาย เมื่อเวลากลับบ้านในบางครั้งผมก็ได้ช่วยงานแม่บ้าง แต่ก็ถือว่าเล็กน้อย เมื่อเทียบกับงานที่แม่ต้องทำในบ้านทั้งหมด หรือบางทีผมก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลยแต่ก็พยายามไม่สร้างภาระให้แม่ต้องเหนื่อยขึ้นอีก จากงานที่คุณแม่ต้องทำให้ท่านได้มีเวลาพักผ่อนบ้างจากที่ทำงาน เมื่อท่านกลับมาจากที่ทำงานผมก็กล่าว สวัสดีครับ พูดคุยกับท่านบ้างเพื่อให้ได้ผ่อนคลาย นี่แหละครับสิ่งคือที่ผมทำมันอาจไม่ได้เป็นความดีที่ดูพิเศษมากมาย แต่ผมก็มีความสุขหรือสบายใจทีได้ทำแบบนี้ ซึ่งผมกล่าวไว้แต่ต้นแล้วว่าความดีของผมอาจไม่ได้มากมาย แต่เป็นสิ่งที่ทำได้ง่าย และทำได้ทุกคน ...

ID: 99

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"

โปรดเถิดฟากฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล หมู่ดวงดาวร้อยล้านดวงที่พราวแพรว
ลูกจะขอพรจากสรวงสวรรค์ให้ดูแลแม่ของลูกคนนี้ด้วยเถิด

ผู้หญิงอะไร...ที่ทำให้ลูกได้เกิดมาผจญภัยในโลกที่มีทั้งความสุข ความทุกข๋ และความสับสนวุ่นวาย
ผู้หญิงอะไร...ที่มีความรักให้กับลูกทุกๆวันไม่เว้นวันหยุด
ผู้หญิงอะไร...เมื่อเราจามใส่หน้าก็ไม่บ่น กลับคอยดูแลลูกอย่างใกล้ชิด
ผู้หญิงอะไร...เป็นเหมือนธนาคารเคลื่อนที่ จะถอนก็ถอนได้ แต่ไม่จำเป็นต้องฝาก
ผู้หญิงอะไร...บ่นเก่ง ด่าเก่ง พูดจาเร็วยิ่งกว่าปืนกล
ผู้หญิงอะไร...ที่ทำให้พ่อของลูกกลัวได้
ผู้หญิงอะไร...ที่ทำกับข้าวโดยไม่นึกถึงปริมาณไขมันที่คนในบ้านจะได้รับ
ผู้หญิงอะไร...ที่ทำงานอยู่ในห้องทำงานที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายวุ่นวายไปหมด
ผู้หญิงอะไร...วันหยุดไม่ชอบพักผ่อนกลับชอบทำความสะอาดบ้าน
ผู้หญิงอะไร...ที่ทำให้ลูกรักได้มากถึงเพียงนี้...

"แม่" หนึ่งในล้านคำที่เคยออกมาจากปากของลูก คำที่ลูกเรียกมาตั้งแต่พูดได้จนถึงทุกวันนี้

ลูกเคยสงสัยกับตัวเองว่าทำไมแม่ของลูกถึงไม่เหมือนกับแม่ของคนอื่นๆ
แม่ของคนอื่นๆเท่าที่ลูกเห็นมา ไม่เคยด่าว่าบ่นสามวันสิบวันเหมือนกับแม่ของลูกคนนี้เลย

ฟากฟ้ารู้ไหม ลูกมักจะหงุดหงิดเสมอเมื่อเวลาที่แม่ของลูกบ่น ด่า
ลูกมักจะพูดกับตัวเองว่า ลูกทำอะไรไม่พอใจอีกแล้วหรือ ลูกทำให้ท่านต้องเหนื่อยใจหรือไง

มันเป็นอยู่หลายครั้ง เพราะอะไร เพราะแม่ของลูกมักจะอารมณ์เสียง่าย แม่ของลูกเห็นอะไร
ไม่ดีไม่ได้ จะต้องตั้งท่าบ่นอยู่นานหลายชั่วโมง และจะจบลงด้วยเวลาที่ท่านเหนื่อยหรือหลับ

ลูกเคยพูดในใจว่าท่านอยู่หลายครั้ง แต่ลูกก็มารู้สึกผิดที่หลังว่าลูกมันโง่ มันสิ้นคิด

ลูกยอมรับว่าบางทีลูกก็ทำให้แม่ของลูกต้องอารมณ์เสีย เพราะไอ้คำว่า "เดี๋ยว" ที่ออก
มาจากปากของลูกนั่นเอง ลูกยอมรับผิด

บางครั้งแม่ของลูกก็ร้องไห้ ลูกรู้สึกผิดแทบจะทำอะไรไม่ถูก ลูกอยากจะไปขอโทษลูกยังไม่กล้า
เพราะลูกกลัวจะไม่ได้รับการให้อภัยจากแม่ของลูก

นานๆทีลูกจะประสบพบกับปัญหาอันใหญ่หลวง ฟากฟ้ารู้ไหมว่าปัญหาใหญ่นั้นมันคืออะไร นั่นแหละ
วันที่แม่ของลูกป่วย พ่อและพี่ชายของลูกรวมทั้งลูกเองถึงกับทำอะไรไม่ถูก เหมือนกับขาดอะไรซักอย่าง
ถ้าเปรียบกับเรือ คงจะขาดต้นหนของเรือ
ลูกได้แต่เฝ้าดูแลแม่ของลูก ภาวนาให้แม่ของลูกหายป่วยและกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง...

ลูกเคยมานั่งคิดดูว่าลูกทำอะไรให้แม่ของลูกภูมิใจหรือยัง ปีนี้ลูกจะต้องสอบเข้ามหาลัยต่างๆ
ลูกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าลูกจะทำได้ไหม แม่ของลูกจะเข้าใจลูกไหม ถ้าลูกสอบติดได้ที่ๆไกลบ้าน
แม่ของลูกจะคิดยังไง...จะดีใจไหม จะเป็นห่วงลูกคนนี้บ้างไหม
ลูกก็ไม่รู้ ลูกได้แต่หวังว่าแม่ของลูกจะเข้าใจแล้วลองปล่อยให้ลูกไปเผชิญโลกที่กว้างใหญ่กว่าเดิม

สิ่งที่ลูกคิดคือลูกจะต้องมีอนาคตที่ดี ลูกจะไม่ทำให้แม่ของลูกผิดหวัง

ลูกไหว้พระทุกคืน ลูกขอพรจากพระท่านทุกๆคืน ลูกหวังที่จะเป็นลูกที่ดีของแม่
ไม่ว่าลูกจะอยู่แห่งหนใดของโลกไปนี้ ลูกก็จะรักและเคารพแม่ของลูกเสมอ

ตราบใดที่ลูกยังหายใจ ลูกก็ยังคือลูกของแม่ หรือตราบจนวินาทีสุดท้ายที่ลูกจะตาย
ลูกก็คือลูกของแม่....แม่คนนี้คนที่ชอบบ่นให้ลูกฟังแทนการร้องเพลง...^^

และรู้ไหมผู้หญิงอะไรที่ยอมสละได้แม้กระทั่งชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องเรา...

"แม่ของลูกบ่น ลูกก็เบื่อ
แม่ของลูกไม่บ่น ลูกก็เบื่อ
แม่ของลูกป่วย ลูกก็ผวา
แม่ของลูกไม่ป่วย ลูกก็สุขี
แม่ของลูกทุกข์ ลูกก็ใจไม่ดี
แม่ของลูกไม่ทุกข์ ลูกก็สุขใจ"

คำขอสุดท้าย นางฟ้า..."ลูกขอฝากท่านไปบอกแม่ของลูกว่าลูกรักแม่ของลูกคนนี้สุดหัวใจ........"

ID: 6255

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ5ปีที่เเล้ว ตอนที่เราเองจบม.6ใหม่ๆ แม่ก็เกิดมีอาการป่วยขึ้นมา ด้วยโรควัยทอง แบบรุนเเรง เเม่มักจะมีอาการเวียนหัว คลื่นไส้ บ้านหมุน ร้อนๆหนาวๆ และที่สำคัญอยู่คนเดียวไมได้ เราจึงต้องคอยดูแลแม่ตลอดเวลา คอยป้อนข้าวป้อนน้ำ คอยประคองแม่นั่งกระโถน เวลาเเม่หลับเราถึงจะได้ออกมาทานข้าว ดูทีวี และสิ่งสำคัญคืออ่านหนังสือ เพราะเราเรียนที่รามคำแหงปีแรกพอดี เมื่อปีที่เเล้วเเม่มีอาการมากจนขนาดเข้าโรงพยาบาลเเบบวันเว้นวัน เราต้องคอยดูเเลแทนคุณพ่อเวลาคุณพ่อไม่อยู่ เราต้องเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาลเเทน ไหนจะต้องดูเเลน้องชาย ดูเเลสุนัขเเละเเมวอีก แต่เราเองก็ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยให่ใครได้ยินเลยด้วยซ้ำ แต่แม่รับรู้ได้เสมอ ตอนนี้เเม่อาการดีขึ้นเเล้วเพราะได้รับการรักษาที่ถูกต้อง เราเองก็เรียนจบเเล้วด้วยเหมือนกัน แม่มักจะบอกกับใครต่อใครเสมอว่า เราเองเก่งดูเเลเเม่มาตลอด5ปีที่ผ่านมา ถ้าไม่ได้เราเเม่คงเเย่เเน่ แต่เรากลับไม่คิดว่าการดูเเลแม่เป็นการเก่งกาจอะไร แต่เราคิดเสมอว่าการดูเเลเเม่เป็นหน้าที่ของลูกที่ดีคนหนึ่ง เเม่เองยังเลี้ยงและดูเเลเรามาได้จนอายุ18 (ตอนนี้23แล้ว) แล้วทำไมเราจะดูเเลเเม่บ้างไม่ได้ อาการต่างๆที่แม่เป็นนั้นก็มีสาเหตุมาจากความเครียดทั้งนั้น บวกกับวัยทองด้วยเลยรุนเเรงเข้าไปใหญ่ ที่เเม่เครียดขนาดนี้ก็เพราะแม่พยายามสร้างทุกสิ่งทุกอย่างให้กับลูก บางครั้งเราอาจจะเเสดงกิริยาที่ไม่ดีกับแม่บ้าง ในวันแม่ของทุกๆปีเราก็จะขอโทษทุกครั้ง ทุกวันเกิดเราก็กราบแม่อยู่เสมอ ตอนนี้เราเรียนจบเเล้ว เรากำลังจะมีรายได้ ก็อยากจะบอกว่า จะไม่ให้เเม่เหนื่อย ไม่ให้เเม่เครียดอีกเเล้ว ตอนนี้เราจะเป็นที่พึ่งให้แม่บ้าง อยากบอกว่า รักแม่ที่สุดค่ะ 5ปีที่ผ่านมาหนูไม่ได้เหนื่อยอะไร หนูยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้แม่มีความสุข หนูสัญญาว่าต่อไปนี้หนูจะเป็นเด็กดีให้มากกว่านี้อีกค่ะ

ถ้วยรางวัล · ID: 179

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"

ตัวข้าพเจ้าเองนั้น อาจจะเรียกได้ว่าทำให้แม่มีความทุกข์มากกว่ามีความสุขซะอีก มีอยู่ครั้งหนึ่งข้าพเจ้ากลับจากโรงเรียนมา เกิดอาการเครียดหนักจนเรียกได้ว่าบ้า ก็มีแม่เนี่ยแหละที่ค่อยปลอบ ข้าพเจ้าไม่เคยพูดคำว่ารักแม่ กับแม่เลยสักครั้ง คิดว่าลูกทุกคนคงเป็น เราก็เขินเวลาจะพูดรักกับแม่ แต่กิริยาที่แสดงทุกวันนี้ เราก็พยายามบอกไปว่าเรารักแม่มาก เราเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่เราก็ทำทุกอย่างเพื่อแม่ในวันนี้ เราตั้งใจเรียน ถึงแม้จะเรียนไม่ค่อยดี พยายามประหยัด เพราะฐานะครอบครัวเราไม่ค่อยดี มีหนี้สินมาก รายได้ของพ่อก็ไม่แน่นอน ก็มีแม่ที่ต้องส่งเราเรียนทุกวันนี้ เราเคยแอบเสียใจ ที่แม่ไม่ค่อยรักเรา เราอาจจะคิดไปเองที่แม่รักน้องมากกว่า แต่แม่ทุกคนย่อมรักลูกเสมอ เรารักไม่ใช่แค่แม่แท้ๆของเรา แต่เรายังรักครูทุกคนที่เปรียบเสมอ พ่อแม่คนที่ 2 ของเรา

อยากบอกว่ารักแม่สักครั้ง แต่เราก็ไม่กล้า

ขอนางฟ้า จงบอกแม่ของข้าพเจ้าด้วยว่า

ลูกคนนี้รักแม่ที่สุดในโลก

ID: 5843

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"
ข้าเป็นคนหนึ่งที่อาจจะไม่เคยได้ทำสิ่งใดที่สมควรที่จะเรียกว่าความดีให้แก่ผู้ที่ข้าเรียกว่าแม่ ข้าไม่ใช่คนดี ไม่ใช่เด็กดี เป็นเพียงคนธรรมดาที่รู้สึกว่าตนเองเพียงอยากทำในสิ่งที่เรียกว่าความต้องการ ข้าไม่รู้ว่าการที่จะทำดีกับแม่นั้นจะทำเช่นไร เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าได้ทำนั้นมันก็เป็นเพียงเรื่องธรรมดาที่คนที่ได้ชื่อว่าลูก ควรจะกระทำให้กับผู้ที่เป็นแม่ ทั้งงาน การเรียน ช่วยดูแลยามป่วยไข้ ควรจะคิดว่าสิ่งไหนเป็นความดีเล่า เพราะทุกอย่างเป็นสิ่งที่ควรทำกับผู้ที่มีพระคุณกับลูกคนนี้ ข้าไม่คิดว่าสิ่งที่ข้าได้ทำเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าความดี ข้ารู้เพียงว่าข้าควรทำ และข้าจะกระทำมันต่อไปเท่านั้น ข้าอยากจะฝากนางฟ้าให้ช่วยบอกแม่ข้าด้วยว่า "ลูกคนนี้คงจะดื้อเกินไปสำหรับแม่ แต่ลูกคนนี้ก็รักแม่ และรักมากที่สุด ลูกคนนี้จะทำทุกสิ่งที่ทำให้ได้ แม้บางอย่างอาจจะทำมาได้ไม่ดี ไม่ถูกใจแม่ แต่ลูกก็ยังจะรักแม่ของลูกตลอดไป" สุดท้ายนี้ข้าขอยอมรับต่อนางฟ้าว่าข้าเป็นเด็กไม่ดี แต่ข้าก็จะทำดีเพื่อแม่

ID: 233

ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิดบ

แม่...ผู้หญิงที่จู้จี้ขี้บ่นที่สุดในโลก...แต่วันนึงที่อยู่คนเดียวได้รู้ว่าเสียงบ่นของแม่เพราะกว่าเพลงที่ฟัง ขนาดไหน (เลยโทรหาทุกวัน แล้วบอกว่าแม่บ่นให้ฟังหน่อยสิ)
แม่...ผู้หญิงที่โกหกเก่ง..จริงนาแม่เราโกหกเก่ง...เวลาไม่สบาย ก็บอกไม่เป็นไรแม่สบายดี
เวลาเหนื่อย ก็จะบอกว่าไม่เหนื่อยหรอกแค่นี้เอง เวลาหิวก็บอกยังไม่หิวอะ ต้องรอให้เรามากินด้วย .....(ทุกวันนี้เลยพยายามทำให้แม่โกหกน้อยลง ด้วยการดูแลเวลาไม่สบาย ทำงานแทนแม่ )
แม่...ผู้หญิงที่ไม่เคยรักตัวเอง...รักแต่คนรอบข้างเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเกือบทุกอย่าง (ตอนนี้ ก็เลยทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เพราะไม่อยากให้แม่เป็นห่วงมาก)

.....สิ่งที่เราทำให้แม่ ไม่รู้ว่ามันจะเรียกว่า ความดี รึเปล่า...ไม่รู้เหมือนกัน....แต่เราก็รักแม่นะ

ตอนเล็ก เด็กอยู่
ไม่รู้ แม่สอน
ทุกวัน ก่อนนอน
แม่สอน ไม่จำ
ถ้าดื้อ แม่ตี
ซนที แม่ซ้ำ
ไม้เรียว ประจำ
โดนมัน จนชิน

.....ตอนนี้รู้สึกขอบคุณไม้เรียว ของแม่ซะจริงๆ....ที่ทำให้เรามีทุกวันนี้

ID: 6105

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"
ผมได้มีโอกาสไปเข้าค่ายที่วัดชัยมงคลใกล้ๆบ้านของผม หลังจาทำกิจกรรมมาทั้งวัน พระอาจารย์ท่านเปิด
ซีดี ให้ดูวิธีการทำคลอด พอดูเสร็จท่านก็ให้หลับตาลงแล้วตั้งจิตถึงคุณแม่ ระหว่างนั้นท่านก็ได้เล่าว่า
แม่เจ็บปวดขนาดไหนกว่าจะคลอดเราออกมา
แม่เจ็บปวดขนาดไหนที่เราทุบตีเขาเวลาที่เราไม่ได้ของที่เราต้องการ
แม่เจ็บปวดขนาดไหนที่เราทำตัวไม่ดี
พอพระอาจารย์ให้ลืมตาขึ้น ผมก็พึ่งรู้สึกตัวว่านำตาได้ไหลอาบหน้าผมอยู่
และพระอาจารย์ก็ถามอีกว่า "พวกเธอรักแม่กันหรือเปล่า ถ้ารัก วันนี้กลับไปบ้านไปเป็นเด็กดีกันเถอะนะ พอกลับไปถึงบ้านผมก็ก้มลงกราบเท้าแม่ทันที พร้อมกับบอกแม่ว่า ผมรักแม่ครับ
คำพูดของพระอาจารย์ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่ของผม
ทำให้ผมตั้งใจเรียนมากขึ้น
ทำให้ผมเป็นเด็กดี
ทำให้ผมแบ่งเบาภาระท่าน

จาก pondlnk(ปอนด์)

ID: 197

ทราบซึ้งกินใจกันเหลือเกิน แต่ข้าแต่นางคว้า... ไยฉันนี้ ไม่มีแม่...

ID: 7120

"ข้าแต่นางฟ้า ขอความกรุณารับฟังเรื่องราวจากคนดีคนนี้ด้วยเถิด"
คนดี ต้องเป็นคนที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่น ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน และต้องเป็นผู้ที่ไม่เห็นแก่ตัว
เราทำดีไปเพื่ออะไร คำตอบก็คือเพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข โดยเฉพาะบุคคลหนึ่งที่เราต้องนึกถึงให้มากๆ บุคคลนั้นก็คือ "แม่" ของเรานั่นเอง ถ้าเราเป็นคนดี แม่ของเราก็จะสบายใจ และจะภาคภูมิใจในตัวเรา แม่ทุ่มเททุกอย่างให้กับลูกได้ ความรักจากแม่เป็นความรักที่บริสุทธิ์ แม่รักเรามากกว่าตัวเอง แม่ทำดีกับเรามากเกินกว่าที่จะบรรยายได้ การทำความดีของเราทำได้ไม่ยากขอเพียงแต่เราตั้งใจทำและอย่าคิดที่จะหวังผลตอบแทนจากสิ่งที่เราทำ แค่นี้เราก็จะมีความสุข และบุคคลที่เรารักก็จะมีความสุขไปด้วย จงทำดี เพื่อแม่ เพื่อสังคม เพื่อประเทศชาติ และเพื่อเพื่อนร่วมโลกเดียวกัน

ID: 3447